Biography
Vahid E. Hosseini (1984 Tehran) is a Berlin-based composer and conductor, setar player and reseracher. He has studied composition with Salvatore Sciarrino, Marco Stroppa, Gabriele Manca, Paolo Aralla, Tristan Murail (masterclass) Alessandro Solbiati, and Veli-Matti Puumala, at Bologna conservatory - graduating with top marks cum laude - Sibelius Academy Helsinki, Chigiana Academy Siena, Verdi conservatory Milan, and HMDK Stuttgart. He mastered Persian classical music on the instrument setar with Massoud Shaari and Hossein Alizadeh in Iran.
His compositions have been praised as “outsiders to the dilemma of the unavoidable mimetic nostalgias of the present time”*, stemming from a “sense of clarity that proposes new solutions on how to survive a ground zero.” Hosseini's works have been the result of the incompatibility of his two main cultural formations, namely Persian and Western music, and the paradoxes that they pose within the context of contemporary realities.
His music has been played by notable groups like Mdi ensemble Milan, Stuttgarter Philharmoniker, Fontanamix Ensemble Bologna, Zagros ensemble Helsinki, Versoi Ensemble New York, Tehran InterOrchestra, and notable interpreters such as Paolo Ravaglia, Nicola Baroni, David Nunez, Roberta Gottardi, Marina Boselli, Cecilia Seo, Yohnah Park, Lorenzo Dari etc. His new Album is to be published by the notable Italian label Stradivarius Edizioni Musicali.
He has received several awards such as the absolute first prize of Premio Alberghini 2019, first prize of Premio Magone 2020, in Bologna, and the third prize of Premio Verdi 2022 in Milan.
His musical career has seen performances either as composer, performer or lecturer, in important cultural places in the world such as Biennale di Venezia, Helsinki Music Center, Sala Verdi Milano, Ircam Paris, Teatro Comunale Bologna, Sala del Buonumore Pietro Grossi Florence, Liederhalle and Turm (HMDK) Konzert-Saal in Stuttgart, Wilhelm-Peterson-Saal Darmstadt, Hall Julij Betetto Ljubljana, Vahdat hall and Arasbaran hall in Tehran among others.
Between 2021-2023 he conducted his artistic research on "sense and sensibility in working with systems" in collaboration with Orpheus Institut Ghent, Conservatorio Cherubini of Florence and Conservatorio Verdi of Milan.
🇮🇷
وحید افتخارحسینی (تهران-۱۳۶۳) آهنگساز، محقق، نوازنده، بنیان‌گذار و مدیر هنری تئاتر اصوات، فارغ‌التحصیل از کنسرواتوار بولونیا و میلان در ایتالیا هوخشوله موسیقی اشتوتگارت و آکادمی سیبلیوس از فنلاند است. او برنده‌ی جوایز معتبر آهنگسازی از جمله رتبه‌ی اول جایزه‌ی آلبرگینی و ماگونه در بولونیا و رتبه‌ی سوم آهنگسازی کنسرواتوار وردی در میلان است و همچنین به همکاری با نوازندگان و آنسامبل‌های معتبر اروپا از جمله ام‌دی و فونتامیکس ایتالیا، زاگرس فنلاند، نیکولا بارونی، پائولا راوالیا، مارکو اینیوتی در رویدادهای مهمی مثل بینال ونیز و تالارهای معتبر اروپایی همچون سالن وردی میلان تیاتر کموناله بولونیا و لیدرهاله اشتوتگارت مشغولیت داشته است.
آثار او به عنوان رویکردی برخاسته از شناخت عمیق موسیقی ایران در بستر موسیقی معاصر، مورد تحسین منتقدین و موسیقی‌دانان قرار گرفته است. همچنین پژوهش او درباره‌ی تفسیر هارمونیک از کوک و نظریه‌ی «هارمونیک‌های واخوان‌ها» با همکاری پروژه‌ی وارم از موسسه‌ی ارفئوس بلژیک، در رویدادهای گوناگونی چون بنیاد لوی در ونیز، سمپوزیوم میکروتنال در استونی، و دانشگاه مجازی میکروتنال در نیویورک ارائه شده است. از اساتید آهنگسازی او می‌توان به سالواتوره شارینو، مارکو استروپا، گابریله مانکا، پائولا آرالا، و وِلی-ماتی پومالا، و از اساتید او در موسیقی ایرانی می‌توان به مسعود شعاری و حسین علیزاده اشاره کرد.
🇩🇪
Biografie
Vahid E. Hosseini (1984 in Teheran geboren) ist Komponist und Instrumentalist. Er studierte Komposition bei Salvatore Sciarrino, Marco Stroppa, Gabriele Manca, Paolo Aralla, Tristan Murail (Meisterklasse), Alessandro Solbiati und Veli-Matti Puumala, am Konservatorium in Bologna (Abschluss mit Auszeichnung), an der Sibelius-Akademie in Helsinki, der Chigiana-Akademie in Siena und dem Verdi-Konservatorium in Mailand.
Aktuell setzt er seine Studien an der HMDK in Stuttgart fort.
In klassischer persischer Musik auf der Setar unterwiesen ihn Massoud Shaari und Hossein Alizadeh im Iran.
Seine Kompositionen wurden als "outsiders to the dilemma of the unavoidable mimetic nostalgias of the present time"* gepriesen, die auf einen "sense of clarity that proposes new solutions on how to survive a ground zero" gründen.
Hosseinis Werke sind das Ergebnis der Unvereinbarkeit seiner beiden Hauptkulturen, der persischen und der westlichen Musik, und der Paradoxien, die sie im Kontext der zeitgenössischen Realitäten aufwerfen.
Aufgeführt wurde seine Musik von namhaften Ensembles wie dem Mdi Ensemble Mailand, den Stuttgarter Philharmonikern, dem Fontanamix Ensemble Bologna, dem Zagros Ensemble Helsinki, dem Versoi Ensemble New York, dem Teheran InterOrchestra und namhaften Interpreten wie Paolo Ravaglia, Nicola Baroni, David Nunez, Marina Boselli und Lorenzo Dari. Sein neues Album wird bei dem renommierten italienischen Label Stradivarius Edizioni Musicali erscheinen.
In Deutschland wirkte er an folgenden Projekten mit:
Organisation des Werkstatt Festivals an der HMDK Stuttgart, zwei Konzerte im Palais-Saal der Liszt Hochschule in Weimar, Kollaborationen mit der Leipziger Performerin Vivine und Musikerin Anna Grunhardt, mit den darmstädter Musikerinnen Cecilia Seo und Yohna Park und mit den Stuttgarter Musikern Cassandra Chang, Sebastian Lieber, Delia Ramos und dem Neu Musik Studio Ensemble der HMDK.
In Vorbereitung sind aktuell Konzerte im Kunstraum 34 (Organisation) und der Stirling-Phil-Akademie (Komosition im Auftrag) in Stuttgart.
Seine Arbeit wurde mehrfach ausgezeichnet, unter anderem mit dem ersten Preis des Premio Alberghini 2019, dem ersten Preis des Premio Magone 2020 in Bologna und dem dritten Preis des Premio Verdi 2022 in Mailand.
In seiner musikalischen Laufbahn trat er entweder als Komponist, Interpret oder Dozent an wichtigen kulturellen Orten der Welt auf, unter anderem im Helsinki Music Center, dem Sala Verdi Milano, der Ircam Paris, dem Teatro Comunale Bologna, dem Sala del Buonumore Pietro Grossi Florenz, der Liederhalle und dem Turm (HMDK) Konzert-Saal in Stuttgart, dem Wilhelm-Peterson-Saal Darmstadt, der Hall Julij Betetto Ljubljana, der Vahdat Hall und der Arasbaran Hall in Teheran.
Zwischen 2021 und 2023 führte er seine künstlerische Forschung zum Thema "sense and sensibility in working with systems" in Zusammenarbeit mit dem Orpheus Institut Gent, dem Conservatorio Cherubini in Florenz und dem Conservatorio Verdi in Mailand durch. Derzeit lebt und arbeitet er in Berlin.
🇮🇹
Vahid E. Hosseini (Teheran, 1984) è un compositore, direttore, suonatore di setar e ricercatore con sede a Berlino. Ha studiato composizione con Salvatore Sciarrino, Marco Stroppa, Gabriele Manca, Paolo Aralla, Tristan Murail (masterclass), Alessandro Solbiati e Veli-Matti Puumala, presso il Conservatorio di Bologna – dove si è diplomato con il massimo dei voti e la lode – l’Accademia Sibelius di Helsinki, l’Accademia Chigiana di Siena, il Conservatorio “Verdi” di Milano e la Hochschule für Musik und Darstellende Kunst di Stoccarda. In Iran ha approfondito la musica classica persiana sullo strumento setar con Massoud Shaari e Hossein Alizadeh.
Le sue composizioni sono state descritte come “estranee al dilemma delle inevitabili nostalgie mimetiche del tempo presente”, nate da “un senso di chiarezza che propone nuove soluzioni su come sopravvivere a un ground zero.” Il lavoro di Hosseini nasce dal confronto tra le sue due principali formazioni culturali, quella persiana e quella occidentale, e dai paradossi che esse pongono nel contesto delle realtà contemporanee.
La sua musica è stata eseguita da importanti gruppi come mdi ensemble Milano, Stuttgarter Philharmoniker, Fontanamix Ensemble Bologna, Zagros Ensemble Helsinki, Versoi Ensemble New York, Tehran InterOrchestra, e da interpreti di rilievo come Paolo Ravaglia, Nicola Baroni, David Nunez, Roberta Gottardi, Marina Boselli, Cecilia Seo, Yohnah Park, Lorenzo Dari, tra gli altri. Il suo nuovo album sarà pubblicato dalla prestigiosa etichetta italiana Stradivarius Edizioni Musicali.
Ha ricevuto numerosi riconoscimenti, tra cui il Primo Premio assoluto al Premio Alberghini 2019, il Primo Premio al Premio Magone 2020 a Bologna, e il Terzo Premio al Premio Verdi 2022 a Milano.
La sua carriera musicale lo ha portato, come compositore, interprete o conferenziere, in importanti centri culturali del mondo come la Biennale di Venezia, l’Helsinki Music Center, la Sala Verdi di Milano, l’Ircam di Parigi, il Teatro Comunale di Bologna, la Sala del Buonumore Pietro Grossi di Firenze, la Liederhalle e il Turm (HMDK) Konzert-Saal di Stoccarda, il Wilhelm-Peterson-Saal di Darmstadt, la Hall Julij Betetto di Lubiana, la Vahdat Hall e la Arasbaran Hall di Teheran, tra gli altri.
Tra il 2021 e il 2023 ha condotto la sua ricerca artistica su “Senso e sensibilità nel lavoro con i sistemi”, in collaborazione con l’Orpheus Instituut di Ghent, il Conservatorio Cherubini di Firenze e il Conservatorio Verdi di Milano.